“We begrijpen elkaar nu en dat geeft aan beide kanten rust.”

Seppe en zijn ouders kunnen beter met elkaar communiceren en dat scheelt enorm. Seppe is een actieve, vrolijke en beweeglijke jongen. Hij heeft het Syndroom van Down. De ouders vragen ondersteuning in de opvoeding van Seppe. In een gesprek vertellen ze de gedragskundige dat Seppe vaker slaat, schopt of met dingen gooit, zonder dat zij begrijpen waarom hij boos is en wat hij wil. Seppe kan niet zo goed praten. Hij kan losse woorden zeggen, maakt veel klanken en gebruikt gebarentaal. De gezinsbehandelaar gaat samen met de ouders aan de slag. Uit de observatieperiode blijkt dat Seppe veel begrijpt van de dagelijkse activiteiten en routine in de wereld om hem heen. Maar hij kan niet goed aangeven wat hij wil of hoe hij zich voelt.

Het behandeltraject wordt gestart. De ouders leren welke situaties lastig zijn voor Seppe en wat daaraan vooraf gaat. En Seppe kan nu beter duidelijk maken wat hij wil, via een plankast, pictogrammen of de Ipad.

Ouders en Seppe hebben grote stappen vooruit gemaakt. Seppe is rustiger geworden, hij is minder vaak gefrustreerd en boos.  Hij heeft meer eigen regie gekregen en is hierdoor zelfstandiger geworden. Hij is gelukkig en kan nu actief meedoen.